Om een mogelijk misverstand de wereld uit te helpen (wij hebben de lotto niet gewonnen en zitten dus niet met onze duimen te draaien in het aards paradijs), deze keer een bericht over de alledaagsheid van het leven in Nieuw-Zeeland, of meer in het bijzonder: ‘het leven zoals het is… op de universiteit’. De situatie is niet zo verschillend van wat er in Belgie werd achtergelaten. Het blijft vooral een individuele bezigheid, en om het gemis aan menselijk contact te compenseren worden er veel vergaderingen georganiseerd. Verder worden we ondergebracht in een deprimerend lelijk gebouw maar krijgen we een mooi uitzicht (volledig kosteloos!), wordt er gekampt met een chronisch gebrek aan middelen, en valt af en toe de electriciteit wel eens uit (ik heb me laten vertellen dat ik daarvoor evengoed in Oud-Heverlee had kunnen zitten). Maar langs de andere kant ben ik natuurlijk de nieuweling en probeert men het mij zo goed mogelijk naar mijn zin te maken. Zo werd bijvoorbeeld de bergruimte die mijn bureau heette te zijn, omgetoverd tot iets wat de naam ‘bureau’ waardig is.
Voor:
Na:
Maar het grote verschil zit ‘m waarschijnlijk in de studenten (en dan heb ik het niet over het ogenschijnlijke gebrek er aan – ik ben toevallig in de zomervakantie toegekomen) en de relatieve positie van die studenten in het systeem. Studeren is duur in Nieuw-Zeeland. Als je het zou omrekenen naar Euro’s, rekening houdend met het feit dat Belgie relatief een stuk rijker is en de lonen dus hoger liggen dan in Nieuw-Zeeland, zou je voor een jaar studeren aan de universiteit gemiddeld 3000 – 3600 Euro neer moeten tellen. Dat is ongeveer 6 of 7 keer meer dan het inschrijvingsgeld aan de K.U.Leuven. Komt daar nog bij dat het merendeel van de voltijdse studenten hun studies betalen met behulp van een gesubsidieerde lening zodat ze geen verantwoording (of schuld) aan hun ouders maar aan de staat hebben af te leggen (en de staat vergee(f)t niet zo snel als het op geldzaken aankomt). Dit alles maakt dus dat er vanuit de universiteit veel meer aandacht besteed wordt aan de bescherming van de rechten van de student, de kwaliteit van het onderwijs, de begeleiding van studenten, ... Om maar een idee te geven, een collega vertelde dat veel van de buitenlandse studenten (die ook een ander onderwijssysteem gewoon zijn) vaak schrik hebben om vragen te stellen tijdens de les omdat ze zich dom voelen als ze iets niet begrijpen. Een Nieuw-Zeelandse student die iets niet begrijpt in de les gaat ervan uit dat de lesgever dom is omdat hij het niet goed uitgelegd krijgt. Een collega in Londen heeft me een gelijkaardig verhaal gedaan (niet toevallig kost studeren in Engeland ook stukken van mensen). Zij zei dat als ze studenten een buis gaf voor een examen, zij zelf op het matje geroepen werd om zich te verantwoorden voor het slecht lesgeven. Een interessante denkwijze. Eens kijken of mijn Happy Bunny badges hier in de smaak zullen vallen.
Maar het grote verschil zit ‘m waarschijnlijk in de studenten (en dan heb ik het niet over het ogenschijnlijke gebrek er aan – ik ben toevallig in de zomervakantie toegekomen) en de relatieve positie van die studenten in het systeem. Studeren is duur in Nieuw-Zeeland. Als je het zou omrekenen naar Euro’s, rekening houdend met het feit dat Belgie relatief een stuk rijker is en de lonen dus hoger liggen dan in Nieuw-Zeeland, zou je voor een jaar studeren aan de universiteit gemiddeld 3000 – 3600 Euro neer moeten tellen. Dat is ongeveer 6 of 7 keer meer dan het inschrijvingsgeld aan de K.U.Leuven. Komt daar nog bij dat het merendeel van de voltijdse studenten hun studies betalen met behulp van een gesubsidieerde lening zodat ze geen verantwoording (of schuld) aan hun ouders maar aan de staat hebben af te leggen (en de staat vergee(f)t niet zo snel als het op geldzaken aankomt). Dit alles maakt dus dat er vanuit de universiteit veel meer aandacht besteed wordt aan de bescherming van de rechten van de student, de kwaliteit van het onderwijs, de begeleiding van studenten, ... Om maar een idee te geven, een collega vertelde dat veel van de buitenlandse studenten (die ook een ander onderwijssysteem gewoon zijn) vaak schrik hebben om vragen te stellen tijdens de les omdat ze zich dom voelen als ze iets niet begrijpen. Een Nieuw-Zeelandse student die iets niet begrijpt in de les gaat ervan uit dat de lesgever dom is omdat hij het niet goed uitgelegd krijgt. Een collega in Londen heeft me een gelijkaardig verhaal gedaan (niet toevallig kost studeren in Engeland ook stukken van mensen). Zij zei dat als ze studenten een buis gaf voor een examen, zij zelf op het matje geroepen werd om zich te verantwoorden voor het slecht lesgeven. Een interessante denkwijze. Eens kijken of mijn Happy Bunny badges hier in de smaak zullen vallen.
9 opmerkingen:
Ik had het kunnen weten. Een stukje met zulk een titel moet wel door Liesbeth geschreven zijn.
No offence Lars. Grinnik.
foei Bert, grijns...
Ok het was er misschien een beetje over.
But, hey, those guys are living at the other end of the world and we do miss them a little.
Aren't we. Oooh, I know.
Bébert de weekhartige
Timmy: En ze zeggen toch ook zelf da ze maar af en toe werken. (en dan bedoelen ze waarschijnlijk het schrijven van deze blog)
He he, die 2 tekeningen onderaan zijn zeker gemaakt door "leraars" , stickers van laten maken Liesbeth dat kan nog opbrengen ! Zeg en ge kunt ze daar beneden leren friet bakken misschien nog een gat in de markt.
hihi,
Als je dat zo lest zullen er zeker een hoop "vroege schoolverlaters" zijn met niet zoveel knowledge als ze zouden moeten hebben, voor zij die niet de nodige $ hebben...
greetz
Johnny
sorry van de herhalingen, browser doet wat raar
hello,
mijn broer zou goed passen daar bij jullie. Als die "buisde" en dat was bijna altijd...dan was het ook de leraar geweest.
groetjes,
Fred.
wel een mooi vergelijkende studie
Een reactie posten